meetthinks

มนุษย์ทุกคนต้องการพื้นที่ส่วนตัว แต่การเจอกันของมนุษย์หลายๆ คน ไม่ว่าจะอยู่ในพื้นที่เท่าไหร่ ก็หารความเป็นส่วนตัวกันอย่างไม่ลงตัว บรรยากาศริมชายหาดที่มีชื่อเสียง จึงอาจจะไม่ใช่ที่สุดแห่งความเป็นส่วนตัวอย่างที่เราฝันหา แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนยอมรับได้คือการได้เข้าใกล้ความเป็นธรรมชาติ เพราะเหตุผลหลักๆ ที่ทำให้คนเราตัดสินใจออกเดินทาง ก็เพื่อได้ออกมาสัมผัสบรรยากาศของธรรมชาติ ที่ห่างไกลตัวออกไปทุกทีในวิถีประจำวัน  ธรรมชาติในแต่ละพื้นที่ต่างมีพลังเร้นลับซ่อนไว้ โดยเฉพาะพลังแห่งท้องทะเล ที่ช่วยเติมความร่มเย็น สงบสุข เสมือนเบาะนุ่มๆ ที่พบเห็นทีไรก็โยนหัวใจลงไปพักได้ในทันที แรกมาถึงเมื่อยามเย็นแดดร่มลมโชย หลังจากก้าวออกจากรถ หัวใจของเราก็วิ่งปรี่ออกไปยังชายหาดโล่งๆ นอนเกลือกกลิ้งผืนทรายเป็นการทักทายแรกแบบเด็กน้อย แต่ความตื่นตาตื่นใจก็ดึงหัวใจลุกออกไปเดินเล่น เพื่อสำรวจบรรยากาศรอบๆ ชายหาดแห่งนี้กันก่อน เพิงพักเล็กๆ ยกตัวขึ้นไม่สูงมากนัก ตั้งอยู่ริมชายหาด มีทั้งมุมเสื่อให้นอนกลิ้ง พร้อมโต๊ะ เก้าอี้ จำนวนหนึ่ง ใกล้ๆ กันมีชิงช้าไม้ที่กำลังไหวตามลม เดินทอดน่องสักพัก ก็เจอมุมของห้องน้ำที่สร้างขึ้นอย่างง่ายๆ ลองเข้าไปใช้บริการแล้วก็พบว่า สะดวก และสะอาด ตรงจุดนี้ เราได้เห็นชื่อ “ครัวชมเล” อยู่บนป้ายที่ไม่เก่า ไม่ใหม่

บางครั้งเราก็ลืมไปว่า หน้าที่ของสะพาน ใช้ในการเชื่อมโยงของสองฝั่งเข้าด้วยกัน เพราะวันนี้มีสะพานชมวิวเกิดขึ้นมากมาย บ้างก็ข้ามไปอีกที่ บ้างก็ไม่ได้ข้ามไปไหน แต่ที่สะพานไม้แกดำ นอกจากสะพานจะเล่าเรื่องราวให้เราฟังแล้ว สะพานยังเชื่อมโยงเรื่องราวของอีกฝั่งออกมาอย่างมีสีสัน สะพานไม้แกดำ ตั้งอยู่ที่วัดดาวดึงษ์ อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม เป็นสะพานไม้เก่า อายุราวมากกว่า 50 ปี  ที่ชาวบ้านใช้เป็นเส้นทางข้ามอ่างเก็บน้ำหนองแกดำ โดยเชื่อมระหว่างบ้านหัวขัวกับหมู่บ้านแกดำ [caption id="attachment_17370" align="aligncenter" width="800"] ทองอยู่ บุติมนตรี[/caption] จากคำบอกเล่าของ “ทองอยู่ บุติมนตรี” คุณครูวัยเกษียณ ตัวแทนของชมรมอนุรักษ์หนองแกดำ เล่าว่า เดิมทีราวปี 2502 สะพานแห่งนี้สร้างขึ้นโดยคนในชุมชน เพื่อใช้ข้ามอ่างเก็บน้ำหนองแกดำ ให้ชาวบ้านได้สัญจรไปมา เด็กๆ ได้ใช้เส้นทางนี้ข้ามไปโรงเรียน โดยไม่ต้องอ้อมไปทางถนน สะพานทอดยาว เล่าเรื่องราวในตัวเอง จากสภาพของไม้ชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เรียงต่อกันด้วยฝีมือของคนในชุมชน สภาพไม่ได้เรียบร้อยเหมือนงานช่างที่เน้นความเป็นระเบียบ

ผู้หญิงกับดอกไม้เป็นของคู่กัน แต่วันนี้ได้เห็นแล้วว่า ถ้าเจอทุ่งดอกไม้งามๆ ก็เล่นเอาผู้ชายใจสลายได้เหมือนกัน และนี่เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวราวความคิด ที่อยู่ในเมืองสวรรค์ อย่าง “นครสวรรค์” เข้าหน้าหนาวแล้ว ท้องฟ้าขับสีเข้มอวดโฉม ใครที่มองหาบรรยากาศแห่งทุ่งดอกไม้ในเมืองไทย มีจุดหมายให้เลือกหลายแห่ง เช่นเดียวกับนครสวรรค์ ซึ่งหลายคนอาจจะทราบแล้ว แต่หลายคนก็ยังไม่ทราบว่า ในช่วงปลายปีจะมีบรรดาทุ่งดอกไม้อวดโฉมอยู่เหมือนกัน ทุ่งปอเทืองไร่ธรรมชัย อ.ตากฟ้า กลายเป็นสวรรค์ของคนรักดอกไม้ เพราะมาที่นี่แล้ว จะได้พบกับทุ่งดอกไม้ถึง 3 ชนิด แถมยังเป็นดอกไม้ที่สวยและมีประโยชน์อย่างมาก ปกติแล้วเกษตรกรชาวนครสวรรค์นิยมปลูกต้นปอเทืองเพื่อบำรุงดินหลังจากการทำไร่นา แต่ที่ไร่ธรรมชัยถือว่าเป็นทุ่งปอเทืองที่มีขนาดใหญ่ราว 40 ไร่ แถมยังมีฉากหลังเป็นภูเขาอันงดงาม สัมผัสได้ตั้งแต่แรกเริ่มที่มาถึง ที่ไร่ธรรมชัยจะทำการปลูกปอเทืองราวตุลาคม ช่วงนี้จึงเป็นช่วงที่กำลังบานยาวไปจนถึงต้นปีหน้า อากาศที่เย็นลง เป็นแรงจูงใจที่ดีสำหรับการเข้ามาท่องเที่ยว การปลูกปอเทืองเริ่มจากการเตรียมเมล็ดพันธุ์ เริ่มเพาะ โดยจะใช้เมล็ดพันธุ์ราว 5 กิโลกรัมต่อไร่ จากนั้นก็ทำการหว่านเมล็ดลงไป 3-5 วันต้นอ่อนจะเริ่มงอกออกมา 50-60 วันดอกเหลืองๆ จะเริ่มผลิบาน